کی بود کی بود ابرهه

چیکار می کرد تو مکه

اون آدم خیلی بد

سوی مکه حمله کرد

یک لشگر فیل داشت

یک سپاه عظیم داشت

می رفت به سوی مکه

تا که بکوبه کعبه

چی شد چی شد یکباره

بارون سنگ می باره

یه عالمه ابابیل

اومد رو لشگر فیل

تو پاهاشون سنگ داره

با دشمنا می جنگه

چی شد چی شد نتیجه

دشمنا نابود شدن

خاکستر و دود شدن

سوره ی فیل نازل شد

قصه ی ما کامل شد

تعداد کل آیات قرآن ۶۲۳۶ است. البته در این رقم هم اختلاف هست. مثلاً در

این محاسبه، «بسم الله الرحمن الرحیم» فقط در سورهٔ فاتحه (اولین سورهٔ قرآن)

شمرده شده‌است (البته بجز سوره فاتحه؛ «بسم الله الرحمن الرحیم» که در

ابتدای همه سوره‌های قرآن جز سوره توبه که «بسم الله الرحمن الرحیم» ندارد-

قرار دارد جزء آیه اول آنها محسوب می‌شوند.) نظراتی دیگر نیز در این باره

بسیار موجود است، برای مثال اشخاصی می‌گویند ۶۶۶۶ و اشخاصی دیگر

می‌گویند ۶۲۳۴.

بسته به روش شمارش و تعریف کلمه و نیز نحوهٔ رسم‌الخط، اعداد مختلفی برای

تعداد کلمات و حروف قرآن گفته شده. مشهورترین آن‌ها ۷۷۷۰۱ کلمه و

۳۲۳۶۷۱ حرف است.

قرآن ۱۱۴ سوره دارد. سورهٔ ۹ قرآن سوره توبه «بسم الله الرحمن الرحیم»

ندارد اما سورهٔ ۲۷ قرآن یعنی سورهٔ نمل ۲ «بسم الله الرحمن الرحیم» دارد.

طولانی‌ترین سوره قرآن سوره بقره است که شامل ۲۸۶ آیه‌است. کوتاه‌ترین

سوره قرآن هم کوثر با ۳ آیه‌است.

بلندترین آیه قرآن، آیه ۲۸۲ بقره‌است که در آن ۲۰ حکم الهی آمده‌است.

کوتاه‌ترین آیه قرآن نیز آیه ۶۴ سورهٔ الرحمن است که رنگ باغ بهشتی را

توصیف می‌کند.

قرآن (نام پارسی: نِبی) کتاب دیناسلام و بر باور مسلمانان «معجزه محمد» و

یکی از موارد اشاره شده در حدیث ثقلین است. «قرآن» که از ریشهٔ «قرء»

گرفته شده‌است، در واژه به معنی «جمع نمودن، فراهم آوردن، سال و همچنین

خواندن» است. در سوره علق به این معنی اشاره می‌شود. در باور مسلمانان،

این کتاب در یک دورهٔ ۲۳ ساله از جانب خدا و از طریق جبرئیل بر محمد، که

او را آخرین پیامبر می‌خوانند، فروفرستاده شده‌است. مجموع این فروفرستاده‌ها

(وحی) به شکل کتابی گردآوری شده که قرآن نام دارد. قرآن دارای ۳۰ جزء،

۱۱۴ سوره و ۶۲۳۶(عدد کوفی)=۶۲۲۶(عدد شامی)=۶۲۱۴(عدد

مدنی) = ۶۲۰۴(عدد بصری) آیه است.

مسلمانان قرآن را کتاب مقدس دین خود می‌دانند و از آن با القابی چون «کریم»

و «مجید» یاد می‌کنند. قرآن، خود را به عنوان «لوح حفاظت‌شده» («اللَوح

المحفوظ») می‌خواند.

امام علی (ع):

 اَحسِنُوا تِلاوَةَ القُرآنِ    

خوب و زیبا قرآن بخوانید.   

                                                      (تصنیف/1990)

*****

امام علی (ع):

تَعَلَمُوا القُرآنَ وَاعمَلُوا بِهِ

  قرآن را یاد بگیرید و به آن عمل کنید.

                                                     (بحار،ج78،ص35)   

*****

امام علی (ع):

شِفاءُ الجَنانِ – قَراءَةُ القُرآنِ           

شفابخش دل و جان ، خواندن قرآن است.                   

                                                 (نثر ، ص 76)
 

*****
 

امام علی (ع): 

لِقاحُ الایمانِ – تَلاوَةُ القُرآنِ  

 ثمر دادن ( و زیاد شدن ) ایمان ، در خواندن قرآن است.          

                                             (تصنیف،1992)

*****

امام حسن (ع): 

     قرآن، ظاهرش زیبا و شگفت انگیز و باطنش عمیق است.

در عبادت باید دشواری آن را تحمل كرد و بر سستی و تن پروری غلبه یافت و